- Я шмат працаваў над гісторыяй княгіні Анастасіі Слуцкай, напісаў сцэнар фільма, і, калі ў Вялікім тэатры вырашылі паставіць балет пра Анастасію, да мяне звярнуўся Уладзімір Паўлавіч Грыдзюшка, - распавеў лібрэтыст. - Для мяне гэта зусім новы жанр, я ніколі не пісаў ні оперных, ні балетных лібрэта. Звычайна ўсе хваляць мае дыялогі, а тут мой тэкст - толькі імпульс для стварэння музычных і харэаграфічных карцін, я тут як нямы!
Мне паставілі складаную задачу - трэба было напісаць лібрэта, якое не мела б нічога агульнага з фільмам. І зараз я магу сказаць: гэта іншая гісторыя, забудзьцеся пра фільм!
Ганаровая прапанова
Музыку да балета напісаў Вячаслаў КУЗНЯЦОЎ. Кампазітар адзначыў:
- Мне паступіла вельмі ганаровая для кампазітара прапанова ад Вялікага тэатра - напісаць музыку да новага балета нацыянальнай тэматыкі. Была створана творчая група - балетмайстар Юрый Траян, мастакі Аляксандр Касцючэнка і Кацярына Булгакава, дырыжор Андрэй Галанаў, я, і мы прыступілі да працы.
Тэма, на якой мы спыніліся, гісторыя жыцця Анастасіі Слуцкай, аказалася аптымальным варыянтам, задавальняючым усіх стваральнікаў. Для мяне яна таксама цікавая, блізкая. Раней мяне прыцягвала абстрактнае дзеянне, а ў апошні час я больш схіляюся да сюжэтнага тэатру, да ўвасаблення пачуццяў, іх руху. Бо ёсць гісторыя, а ёсць фантазія, і гэта як раз тое, што звязана з пачуццямі. Чалавечыя пачуцці - яны не змяняюцца, яны і тысячу гадоў таму былі такімі ж, і праз тысячу, калі чалавецтва не згіне, такімі ж i застануцца. Каханне, рэўнасць, здрада, падступства - усё на гэтым пабудавана.
Я не ўпершыню дакранаюся да тэмы беларускай гісторыі гэтага перыяду: быў напісаны балет «Вітаўт», а таксама і іншыя творы. Але кожны раз я спрабую мадэляваць гэты музычны сусвет нанова, шукаю новы погляд, не хачу паўтарацца. У «Анастасіі» моцная татарская тэматыка, яна дае новыя музычныя і драматургічныя ідэі. Я, магчыма, нават некалькі фарсіраваў гэтую ўсходнюю тэму, каб узмацніць кантраст і ўнутры самога твора, і паміж двума маімі беларускімі балетамі. У партытуры я павялічваю ўдарную групу аркестра, але не выкарыстоўваю ніякіх асаблiвых сродкаў, не ўводжу дадатковых інструментаў - ні аўтэнтычных беларускіх, ні экзатычных татарскіх. Я глыбока перакананы, што сродкамі сімфанічнага аркестра можна перадаць якія заўгодна гучанні. Мы ствараем балет, а гэта высокі акадэмічны жанр са сваімі традыцыямі і шырокімі магчымасцямі.
Легенда
Па словах Юрыя ТРАЯНА, балетмайстра-пастаноўшчыка, гэты балет не з'яўляецца гістарычным даследаваннем, хоць у ім і выкарыстоўваюцца пэўныя гістарычныя моманты, нейкія факты з рэальных біяграфій нашых герояў.
- Каб аб'яднаць дзеянне i зрабіць яго дынамічным, мы пастараліся спалучыць біяграфію галоўнай гераіні і біяграфію князя Міхаіла Глінскага. Гэта харэаграфічная легенда, у якой мы дапускаем пэўны адсотак выдумкі, нашага ўяўлення, нейкіх матываў, здольных дапамагчы нам пабудаваць гэты спектакль, а гледачам - успрымаць яго досыць арганічна і цэласна, - адзначыў балетмайстар. - Нам вельмі важна, каб глядач сачыў за дзеяннем з нарастаючай увагай. У наш час выбудоўваць балет так, як рабіліся класічныя спектаклі (дапусцім, тры акты з дывертысментамі, устаўнымі нумарамі, адгалінаваннямі), наўрад ці актуальна. Зараз у кожнай гiсторыi павінен быць маленькі дэтэктыў, нечаканасць сюжэтнага павароту. Менавіта дынаміка развіцця дзеяння і сюжэтная непрадказальнасць выклікаюць цікавасць.
І самае галоўнае. Нашай асноўнай мэтай не было паказаць Анастасію выключна як ваяўніцу, беларускую Жанну Д'Арк. Мяне больш цікавіць яе шлях з юнацтва - ад чыстай і беззаганнай дзяўчыны праз пэўныя жыццёвыя калізіі, якія паступова гартавалі яе характар, яе супраціўляльнасць i псіхалагічную гатоўнасць да нейкага вельмі сур'ёзнага рашэння, вельмі сур'ёзнага ўчынка. Я не веру ў тое, што людзі цяплічнага выхавання, трапляючы ў вельмі складаныя жыццёвыя сітуацыі, могуць іх адолець. У такой сітуацыі можа зрэагаваць і паказаць сябе годна толькі чалавек, які пражыў складанае жыццё. Вось гэтае складанае жыццё i было цікава адлюстраваць. А подзвіг - гэта ўжо фінальная кропка, гэта падзея, якой наша гісторыя завяршаецца.
У спектаклі заняты Ірына Яромкіна, Антон Краўчанка, Марына Вежнавец, Такатошы Мачыяма і іншыя.
Вольга ІВАШКА
Правила комментирования
Эти несложные правила помогут Вам получать удовольствие от общения на нашем сайте!
Для того, чтобы посещение нашего сайта и впредь оставалось для Вас приятным, просим неукоснительно соблюдать правила для комментариев:
Сообщение не должно содержать более 2500 знаков (с пробелами)
Языком общения на сайте АиФ является русский язык. В обсуждении Вы можете использовать другие языки, только если уверены, что читатели смогут Вас правильно понять.
В комментариях запрещаются выражения, содержащие ненормативную лексику, унижающие человеческое достоинство, разжигающие межнациональную рознь.
Запрещаются спам, а также реклама любых товаров и услуг, иных ресурсов, СМИ или событий, не относящихся к контексту обсуждения статьи.
Не приветствуются сообщения, не относящиеся к содержанию статьи или к контексту обсуждения.
Давайте будем уважать друг друга и сайт, на который Вы и другие читатели приходят пообщаться и высказать свои мысли. Администрация сайта оставляет за собой право удалять комментарии или часть комментариев, если они не соответствуют данным требованиям.
Редакция оставляет за собой право публикации отдельных комментариев в бумажной версии издания или в виде отдельной статьи на сайте www.aif.ru.
Если у Вас есть вопрос или предложение, отправьте сообщение для администрации сайта.
Закрыть